در هرمزگان برای قهرمانی ملی شأنی قایل نمی شوند

 ورزش تکواندو از سال 55 با تدریس استاد چانگ مانگ ژیل وارد استان هرمزگان شد و دسترنج این استاد کره‌ای به وجود آمدن 17 کمربند مشکی بود و تا سال‌های سال تکواندو هرمزگان حرف اول را در کشور می زد تا جایی که اولین مدال جهانی و المپیک این رشته از آن تکواندوکاران هرمزگانی است و در اولین تیم اعزامی به مسابقات جهانی از جمع 8 نفر 3 هرمزگانی در ترکیب تیم ملی بودند.

به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)منطقه خلیج فارس،با توجه به تنزل چند سال اخیر ورزش تکواندو در استان هرمزگان و عدم حضور نماینده ای از استان حتی در مسابقات انتخابی تیم ملی (با توجه به حضور حداقل یک نماینده هرمزگان در تیم های ملی در رده های سنی مختلف در سالیان پیش) خبرگزاری ایسنا قصد دارد در سلسله گفت و گو و گزارشاتی علل این موضوع را بررسی تا شاید بتوان در آینده جلوی این افت را گرفت. 

دومین میهمان این مبحث تکواندوکار 26 ساله ای است که سابقه کسب مقام های مختلف از جمله مسابقات ارتش های جهان و  قهرمانی کشور در رده های سنی مختلف را داراست و با حضور در دفتر خبرگزاری ایسنا به بیان مشکلات چندسال اخیر ورزش تکواندو در استان هرمزگان پرداخت و  از انگیزه از دست رفته خود احساس نارضایتی کرد.

امید امامدادی  گفت:زمانی که من در رده سنی نوجوانان حضور داشتم،استان هرمزگان تیمی در مسابقات کشوری نداشت و بازیکنان هرمزگانی مجبور بودند برای پیشرفت در این ورزش در استان های دیگر و در تیم های مختلف به فعالیت بپردازند که این امر منجر به فشار آمدن چه از لحاظ روانی و چه مالی به بازیکن می شد.

وی افزود:من به شخصه خود این فشارها و  زحمات را تحمل کردم تا اکنون نتیجه آن را بگیرم و بتوانم در کشور حرفی برای گفتن داشته باشم اما متأسفانه شرایط به گونه ای دیگر برایم رقم خورد تا امروز آن انگیزه گذشته در من وجود نداشته باشد.

این قهرمان ملی نبود مسابقات درون استانی را باعث افت ورزشکاران تکواندو در سالیان اخیر دانست و اضافه کرد:در طی سال های گذشته این مسابقات استانی و شهرستانی بود که بازیکنان را به مرز آمادگی می رساند و ورشکاران با انگیزه وارد مسابقات می شدند اما در حال حاضر که مسابقه ای برگزار نمی شود،پیشرفتی هم در تکواندو دیده نمی شود البته اگر خوشبینانه نگوییم پسرفت نداشته ایم!

امامدادی نبود باشگاه های فعال در استان هرمزگان را از مهمترین علل پیدا نشدن چهره های جدید در تکواندو هرمزگان قلمداد و اظهار کرد:در طول چند سال گذشته هرمزگان چه جایگاهی در مسابقات کشوری داشته است؟آیا توانسته است قهرمانی های گذشته را تکرار کند؟زمانی نام  هرمزگان هراس بر دل رقبا می انداخت اما امروز به وضعی دچار شده است که استان های مختلف خواستار برخورد با استان هرمزگان هستند زیرا به راحتی می توانند،این تیم را از سد راه بردارند.

وی در خصوص تیم تکواندو شهرداری تصریح کرد:مسوولان شهرداری درک درستی از وضعیت بازیکنان به ویژه بازیکنان بومی ندارند.زمانی که من دستم شکسته بود و از لحاظ مالی شرایط مناسبی نداشتم کسی از مسوولان این تیم نه حالی از من پرسید و نه در بیمارستان بر بالای سرم حاضر شدند.

امامدادی ادامه داد:در تیم های دیگر سوپرلیگ،بازیکنان در همان شهر زیرنظر مربیان تمرین می کنند اما در بندرعباس بازیکنان یک روز قبل از مسابقه دور هم جمع شده و روز بعد مسابقه می دهند.چگونه توقع می رود بازیکن هرمزگانی روی فرم ایده آل باشد،زمانی که بازیکنی در استان نیست که با وی تمرین کند.چرا نباید بازیکنان تیم شهرداری در بندرعباس به تمرین بپردازند اگر مشکل اسکان وجود دارد چرا این مشکل در مورد تیم فوتبال شهرداری رخ نمی دهد،آیا فرقی بین رشته فوتبال و تکواندو وجود دارد؟

وی در خصوص غیبت چند ماهه اش در خانه تکواندو تصریح کرد:دوران بدنسازی من به خودم ارتباط دارد و نباید حتمآدر خانه تکواندو حضور داشته باشم که آقایان مرا ببینند و بدانند که آماده ام یا نه.چطور زمانی که با یک بازیکن غیر بومی قرارداد بسته می شود نگاهی به آمادگی او نمی شود و تنها نام او باعث بسته شدن قرارداد است اما در مورد بازیکنان بومی مقررات خاص وضع می شود.

بازیکن تیم شهرداری بندرعباس با اشاره به عدم پرداخت مطالبات بازیکنان تکواندو تیم شهرداری افزود:در سه سال گذشته چه زمانی موقع سررسید پول بازیکنان پرداخت شده است و تا این لحظه هنوز 50 درصد از مطالبات سال گذشته باقی مانده است، زمانی که برای یک فصل 150میلیون ریال به بازیکن تکواندو داده شود که تمامآ صرف رفع آسیب دیدگی بازیکن می شود،همان دنبال درس خواندن بروم،بهتر است.تا یک سنی انسان مسایل مالی برایش اهمتی ندارد اما زمانی فرا می رسد که مسایل مالی مهمترین دغدغه زندگی یک فرد می شود.

امامدادی بیان کرد:تا حالا نشده است یک بار مدیرعامل باشگاه شهرداری بر سر تمرینات حضور پیدا کند و از نزدیک با مشکلات ما آشنا شود و زمانی که به شهرداری مراجعه می کنیم تنها جوابی که می شنویم این است که شهرداری بدهکار است و توان پرداخت مطالبات بازیکنان را ندارد، وقتی باشگاهی بدهکار است چگونه می خواهد فصل دیگری هم تیمداری کند.چرا باید حق یک فرد بومی در استان خود نادیده گرفته شود.مگر شغلی دیگر برای من تکواندوکار وجود دارد.مسوولان تکواندو و شهرداری باید بدانند با این کارها انگیزه را در بین ورزشکاران می کشند.

وی در خصوص تأثیر تیم تکواندو شهرداری در طول سالیان گذشته در تکواندو استان هرمزگان خاطرنشان کرد:مسوولان تیم شهرداری تنها به دنبال نتیجه گیری هستند و به رشد ورزش و ورزشکار بومی فکر نمی کنند.در طول سه سال گذشته چند تکواندوکار بومی برای تیم تکواندو شهرداری به میدان رفته است و چند تکواندوکار را به عنوان چهره بومی به کشور معرفی کرده است.آیا به غیر از این بوده است که نفرات بومی در لیست ذخیره به تماشای بازی،بازیکنان غیر بومی در تیم خود بنگرند؟!

این قهرمان ملی ضمن گلایه از عدم رسیدگی به قهرمانان ملی در استان هرمزگان گفت:در تمامی کشور به قهرمان ملی مسکن،ماشین و شغل داده می شود اما در هرمزگان انگار برای قهرمانی ملی شأنی قایل نمی شوند و هرچقدر برای رفتن بر سر یک شغلی اقدام کرده ام نه تنها جوابی نگرفته ام حتی به نوعی با بی مهری نیز مواجه شده ام.

وی اظهار کرد:در استان هرمزگان برای نفرات قهرمان هیچ جاگزینی وجود ندارد و باید کنکاش شود که علت این موضوع چیست.چرا دیگر هرمزگان در رده های سنی در کشور مقامی بدست نمی آورد.آیا اسپانسری در استان هرمزگان که یکی از پردرآمدترین استان های ایران است،پیدا نمی شود که به تیمداری تکواندو بپردازد؟

بازیکن تیم شهرداری نبود افراد متخصص در کمیته های هیأت تکواندو را یکی از عوامل عدم پیشرفت تکواندو در استان هرمزگان توصیف و اضافه کرد:اگر کسی رییس کمیته ای می شود باید فردی با تجربه باشد و از خود نظراتی داشته باشد و از نظرات اصحاب اهل فن و پیشکسوتان بهره بجوید نه اینکه تنها حرف خود را ملاک عمل قرار دهد.

وی در پایان گفت:قرار است در تمریناتی که برای تست آمادگی بازیکنان بومی جهت حضور در تیم شهرداری بندرعباس برگزار شود،شرکت کنم و احتمال دارد پس از صحبت های طرفین و به وجود آمدن شرایط مناسب این فصل نیز در شهرداری بمانم.