بی مهری وکم توجهی مسوولان ، مشکل بزرگ جانبازان و معلولین است
دوازدهم آذرماه، روزجهانی معلولین، بهانه ای بود تا وضعیت ورزش جانبازان ومعلولین هرمزگان را مورد کنکاش قرار دهیم، معلولینی که دراین استان کاملاً به دست فراموشی سپرده شده اندوسکوت وصداقت شان باعث شده تا توانمندی هایشان نادیده گرفته شود.
دراین گزارش به ناگفته های ملی پوشان وبهترین های ورزش جانبازان ومعلولین، ورزشکاران معلول مدال آور جهان که حرف از تبعیض ودورنگی زده اند وقهرمانان جهانی که بی انگیزه خانه نشین شده اند پرداخته ایم. مهران حمزه پور ؛ ملی پوش دوومیدانی : همه چیز را بوسیدم وکنارگذاشتم.دونده 26 ساله هرمزگانی مثل یک گلوله آتش بود، واقعاً به شدت عصبانی وگلایه مند است وبا لحنی تند و بغض آلود اینگونه کلام را آغاز کرد. همه چیز را بوسیدم وکنار گذاشتم ودیگر خبری از قهرمانی نیست.چهارسال درسه ماده 100، 200 و 400 متر نفر اول کشور بودم وحدود 30 عنوان قهرمانی کشور دارم اما کاری کردند که بی خیال ورزش وافتخار آفرینی باشم. مهران حمزه پورادامه داد: حق مان را خوردند ، واگر می دانستم چنین شرایطی در ورزش حکمفرماست زودتر آن را کنار می گذاشتم وخدا را شکر می کنم که از گود ورزش خارج شدم، این ملی پوش بندرعباسی افزود : درزمان ملی پوشی ام پول کرایه نداشتم تا از سه راه برق به ورزشگاه تختی بیایم وهر روز این مسیر را پیاده می آمدم ولی کسی این موضوع را نفهمید وآخر هم یک ، یک ریالی به ما نشان ندادند وبه نوعی مجبورم کردند که از ورزش کنار بروم. پس از این که ورزش را کنار گذاشتم درحالی که ملی پوش بودم یک نفر هم زنگ نزد که بگوید من کجا هستم، چرا تمرین نمی روم واین بدتر آرامشم را برهم زد وبی خیال همه چیز شدم.
ادامه مطلب در لینک زیر:
